Sigrid Olivier is naast teamlid van het Kinderboekenjournaal leerkracht op CBS Het Baken. Vol enthousiasme leest zij dagelijks voor aan haar kleuters. Als geboren ‘Rotterdamse’ heeft zij ‘ech wel’ iets met het onderwerp ‘De haven’. Helaas waren er voor jongere kinderen niet veel boeken te vinden totdat er een nieuw deel uit de serie ‘Willewete’ verscheen. Het deel ‘De haven’ neemt je vanaf de kaft mee naar de wondere wereld van schepen en kapiteins. Sigrid wilde graag meer weten over dit bijzondere prentenboek en stelde de auteurs Sanne Ramakers en Merel de Vinkeen aantal vragen.

Sigrid: Wat werd ik enthousiast toen ik hoorde dat er een informatief prentenboek met als onderwerp ‘De haven’ zou komen. Ik zette deze titel meteen op de bestellijst voor onze schoolbibliotheek en hierdoor had ik het boek op de dag van uitkomen meteen in handen. Nu kon ik het op school voorlezen in mijn kleutergroep. Voor ik het boek ging voorlezen, vroeg ik de kinderen of zij misschien iemand kennen die in de haven werkte. Meteen kwamen er allerlei stoere verhalen los en veel kinderen waren al eens met de metro naar Rotterdam toe geweest en hadden daar verschillende schepen gezien. Ik had zelf nog wel een aantal vragen voor de auteurs na het lezen van het boek. Gelukkig maakten Sanne Ramakers (bekend van Kleuteruniversiteit en de website jufsanne.com) en Merel de Vink (bekend van Leesvink) tijd om mijn vragen te beantwoorden.

Merel en Sanne, jullie hebben samen dit boek geschreven. Dat klinkt heel gezellig, maar hoe gaat dat eigenlijk in de praktijk? Schrijven jullie om de beurt een stukje of verdelen jullie pagina’s? Kunnen jullie hier iets over vertellen?

Sanne: We hebben echt fysiek ‘schrijfafspraken’ gemaakt en zijn echt samen gaan zitten achter de laptop. Ik heb alles getypt en we bedachten samen de tekst. Vrij gedisciplineerd voor ons doen (grapje).

Wat hebben jullie met het ‘onderwerp’ van dit Willewete boek? Wat hebben jullie eigenlijk met ‘havens’?

Merel: Het idee voor het boek ontstond eigenlijk heel spontaan. Een klant van Kleuteruniversiteit vroeg aan Sanne waarom ze geen project over de haven hadden. Toen zei Sanne dat dat kwam doordat er geen leuk prentenboek over het onderwerp was. Dat verhaal vertelde ze mij en vervolgens opperde ik een beetje voor de grap dat we er dan wel zelf één kunnen maken. En toen zei Sanne “Kom op, laten we dat dan ook echt doen!” Zij heeft vervolgens uitgeverij Clavis benaderd met de vraag of we een ‘Willewete’ boek over de haven mochten maken. En dat mocht! Superleuk! En nu is het klaar.

Het boek is voorzien van prachtige illustraties van Hélène Jorna. Welke illustratie(s) is (zijn) bij jullie favoriet en waarom?

Merel: Ja, Hélène kan echt heel mooi illustreren! We vroegen aan Clavis of we zelf een illustrator mochten aandragen. Dat mocht. Ik had in eerste instantie Marijke ten Cate op het oog. Zij maakt mooie, sprekende illustraties die in mijn hoofd wel pasten bij het onderwerp. Marijke vond het een heel leuke opdracht, maar had helaas geen tijd. Zij tipte ons Hélène. Sanne en ik keken op de site van Hélène (ik kende haar werk ook al wel een beetje door boeken die ze voor uitgeverij Zwijsen heeft gemaakt) en we waren direct enthousiast. Sanne belde Hélène, die was direct ‘aan boord’ en zo ontstond onze samenwerking. Ik was direct ondersteboven van de illustraties. Zo knap dat Hélène de kunst verstaat om tekst om te vormen in beeld, en ook nog eens precies zoals ik me had voorgesteld. Ik vind de uitklappagina in het boek het allermooist. Er is zo veel op te zien, en het geeft echt heel goed de havensfeer weer. Wat ik ook superleuk vind aan de illustraties is dat Hélène er allerlei details bij heeft bedacht, zoals bijvoorbeeld de hond.

Een van de personen uit het boek heet Jesse. Sanne, is Jesse misschien vernoemd naar je eigen zoon? Merel, zit er ook iets persoonlijks van jou verwerkt in het boek? Kun je ons iets verklappen? Of kun je nog een leuke anekdote vertellen n.a.v. het tot stand komen van dit boek?

 Sanne: Ja, dat heb je goed gezien! Het jongetje heet Jesse (inderdaad vernoemd naar mijn zoon) en het meisje heet Suus (vernoemd naar een dochter van Merel). Dat vonden we wel grappig. De naam Halim hebben we ‘geleend’ van de kickbokstrainer van mijn dochter Lily.

Misschien ook wel een leuk detail is dat de kapitein op het schip een vrouw is en de vader thuisblijft met de kinderen als de moeder op zee is. Dat wilde Merel graag. We hadden eerst nog bedacht om twee moeders te doen, maar dat vonden we toch een beetje teveel een statement, daar gaat het in dit boek niet om. Maar een beetje diversiteit of doorbreking van rolpatronen leek ons wel leuk. Het is wel zo dat de havenwereld nog steeds een behoorlijke ‘mannenwereld’ is, dat zie je bijvoorbeeld goed terug op de pagina met de diverse beroepen.

Sigrid: Wat ben ik blij dat ik nu een geschikt boek voor jonge kinderen over het onderwerp ‘De haven’ gevonden heb. De kinderen uit mijn kleutergroep zijn gek op de informatieve prentenboekserie ‘Willewete’ en ook dit boek sloeg meteen aan. De kinderen genoten van de prachtige grote uitklapplaten en vroegen na het voorlezen of ze zelf nog even door het boek mochten bladeren. Ik ben erg blij met de serie ‘Willewete’ en ik ben nog gelukkiger met een Willewete over dit prachtige onderwerp. En als ik weer eens stilsta voor een brug die opengaat voor een groot containerschip word ik niet boos, maar denk ik even terug aan de prachtige afbeeldingen van Hélène Jorna. Onthoud deze titel ‘Willewete De haven’: een aanrader voor alle nieuwsgierige jonge kinderen!

Op de website van het Kinderboekenjournaal is ook de boekentip te vinden bij dit prachtige informatieve prentenboek ‘De haven’.