Weet je nog…
In een eerdere blog waren we gestart met een interview met schrijfster en kinderboekenambassadeur Manon Sikkel over haar nieuwste boek, IzzyLove Villa Valentijn. Inmiddels heb ik het boek uit, en sta ik te popelen om mijn bevindingen met jullie te delen en het interview af te maken. Lees dus snel verder…
Mijn mening na het lezen van het boek
Verbazingwekkend, dat is het eerste wat in me opkwam na het lezen van het boek. Verbazingwekkend hoe ik aspecten uit de klassieke roman Woeste Hoogten herkende in dit kinderboek. Ik zal eerlijk zijn, ik heb me best door Woeste Hoogten heen moeten slaan… Het was geen makkelijk boek om te lezen door de toch ietwat verouderde Nederlandse taal. Toch raakte ik onder de indruk van het verhaal, ik moest weten hoe het allemaal af zou lopen rondom de mysterieuze meneer Heathcliff. Dit alles zorgde er stiekem voor dat ik niet zo goed wist wat ik moest verwachten van dit kinderboek. Toen ik startte met lezen was het een heel opluchting dat in ieder geval het taalgebruik heerlijk modern was. Al lezende herkende ik toch steeds nieuwe aspecten uit de klassieker. De mysterieuze hoofdpersonen, de tweestrijd in de liefde tussen de perfecte jongen en de jongen die je aandacht trekt door zijn avontuurlijke karakter. Maar ook de villa in de duinen, die verlaten lijkt maar toch bewoond wordt, het woeste karakter van meneer Barsoemi en de gewelddadige gevechten die steeds opnieuw een rol spelen in het verhaal. Allemaal deden ze me denken aan het verhaal dat ik eerder had gelezen, maar toch stuk voor stuk ook nieuw en betekenisvol in dit verhaal.
Ik herkende Woeste hoogten op best veel punten in het verhaal. Waarom kies je er voor om je boeken te baseren op bestaande boeken?
Van de 60 boeken die ik heb geschreven in mijn leven heb ik er vier op een bestaand verhaal gebaseerd, misschien vijf. Dat doe ik om mezelf uit te dagen. Het is veel makkelijker om zelf een verhaal te verzinnen dan om een bestaand verhaal opnieuw te vertellen. In de muziek is het heel gangbaar om voort te borduren op werk van anderen. Grote romanciers doen het ook, van kinderboekenschrijvers weet ik het niet, maar het houdt mij in ieder geval lekker bezig.
In het boek komt onder andere geweld voor, kies je er bewust voor om deze ‘maatschappelijke thema’s’ te verwerken in je kinderboeken?
Nee, juist niet. In de IzzyLove-boeken creëerde ik juist een hele zachte wereld waarbij ik de grotemensenproblemen op de achtergrond liet of helemaal weg liet en alleen de problemen van kinderen naar voren liet komen. Mijn stiefdochter van elf leest juist boeken waarin buitensporig veel agressie voorkomt, zoals het prachtige Blauwe Plekken. Ik denk dat ik door haar agressie in mijn boek heb gestopt, omdat ik me realiseer dat kinderen juist in de veilige omgeving van een verhaal leren omgaan met agressie. Die vader in dit boek is natuurlijk een ongeleid projectiel. Boos, verdrietig, onhandelbaar. Aan het eind van het boek zit ook hij vrolijk aan tafel met de rest, maar je weet natuurlijk al dat het nooit meer goed gaat komen met hem. Maar mijn lezers weten dat niet, die leven nog in de illusie dat je goede en slechte mensen hebt ipv goed en slecht gedrag.
IzzyLove is inmiddels een hele serie, kunnen we in de toekomst nog meer boeken verwachten over Isa?
Ik vermoed dat dit het laatste deel is. Ik ben afgelopen jaar begonnen met de wekelijkse serie het leven van Lina in de Tina. Dat is eigenlijk een modernere versie van Isa. Ik vond het heerlijke boeken om te schrijven maar ik begon ze ook in een tijd dat ik nog helemaal geen kinderboekenschrijver was. Ik was psycholoog, journalist en schreef non-fictie-boeken. De IzzyLove-boeken waren heel specifieke boeken die ik eigenlijk schreef voor jongens en meisjes die in hun hoofd al toe zijn aan het echte leven, op de rand van het grote avontuur wanneer je naar de middelbare school gaat, maar nog wel kind bent. Mijn oudste dochter had die leeftijd toen ik begon met schrijven. Ze is nu bijna 24. En ik ben in de tussentijd gegroeid als schrijver en geniet van veel verschillende boeken schrijven in plaats van alleen IzzyLove. Maar wie weet, als dit boek een succes wordt ga ik door. Wie weet dat ik straks op mijn honderdste verjaardag een lintje mag ontvangen voor dapper doorschrijven.
Ik kan jullie vertellen dat ik fan ben van de IzzyLove serie. Ik ga graag op avontuur met Isa, en dit laatste avontuur heeft me regelrecht meegesleept naar de warme zomerdagen waarin het zich afspeelde. Natuurlijk hielp het heerlijke lentezonnetje in de achtertuin hierbij ook best een beetje, maar dit boek is een echt meeslepend. Een prachtig boek uit een serie die ieder meisje gelezen moet hebben! En ik hoop natuurlijk heel stiekem dat we in de toekomst nogmaals mogen genieten van Isa in een negende deel. Ik ben benieuwd wat schrijfster Manon Sikkel in de toekomst nog zal uitbrengen, ik ga haar zeker in de gaten houden!
