In de zomertijd, met dat lekkere weer
Pak je een boek en ploft ergens neer
Wanneer ’t dan goed is
Lees je bladzij, lees je bladzij na elkaar
(Een vrije vertaling op Mungo Jerry’s In the Summertime)
De zomervakantie! Een paar weken even he-le-maal niks, hebben we daar niet allemaal zin in? Geen wekker, dus ’s avonds lekker doorlezen omdat je kunt uitslapen of tussen al het spelen door even tot rust komen op de bank met een goed verhaal. Wellicht ben je heel lang op reis naar je vakantiebestemming, ook een ideaal moment voor een goed (luister)boek! Lezen kan altijd en overal, heerlijk! Geen idee welke boeken je zou kunnen lezen? Wij hebben er een aantal op een rijtje gezet. Boeken met weetjes of liedjes, boeken om te leren lezen, voor te lezen of samen te lezen… voor elk wat wils! Geïnteresseerd? Klik op de cover van het boek voor meer informatie! Of weet jij nog een leuk boek voor ons? Ook dat horen we graag!
‘Zo,’ zegt de mevrouw aan de andere kant van het bureau. ‘Je hoort hier niet, maar ja… er is voor je betaald.’
Pim is opgevoed door haar oma. Tenminste… dat denkt ze. Als ze na de dood van haar oma op een internaat belandt, ontdekt ze dat haar oma haar oma niet is. En dat de directrice van het internaat er meer van weet, maar de waarheid voor haar verborgen probeert te houden. Wat is er aan de hand? Er is maar één manier om daarachter te komen. Pim huurt een privédetective in. En wat voor één!
‘Het is precies zijn hoofd. Net als op zijn laatste foto.’
Mijs is twaalf en zit net op de middelbare school. Een jaar geleden is haar broer Joes overleden en sindsdien is niets meer hetzelfde. Ze is vaak boos en op school gaat iedereen haar uit de weg. Mijs’ ouders sturen haar naar een therapeut. Die komt met het idee van een rouwbot. Hoewel ze er eerst niets van wil weten, begint ze toch met computer-Joes te praten.
Bowie, de beste vriend van haar broer, vindt deze AI-versie van Joes maar niks. Hij neemt Mijs mee naar de plekken waar hij met Joes vaak kwam en er ontstaat een hechte vriendschap. Dan ontdekt ze Bowies geheim. Een geheim dat hen nog dichter bij elkaar brengt.
‘Het is het water dat,
water denk niet aan later
en praat niet van vroeger,
maar blinkt in de zon,
en golft en kabbelt,
dat stromende water,
vertelt zonder praten
hoe alles begon.’
‘Mijn ogen glijden langs alle stenen en spullen om me heen. Een smeulend boek. Een ingedeukte koffiekan. Een schoen. Alweer een schoen. Een plas bloed. Die schoen herken ik niet, gelukkig.’
Als je iets kwijt bent, bijvoorbeeld een sleutel, dan ga je zoeken op de plek waar je die voor het laatst hebt gezien. Maar de plek waar ik mijn familie voor het laatst heb gezien, bestaat niet meer.
Mei 1940. Joop is net dertien geworden en woont in Rotterdam. Hoewel de Duitsers de stad een paar dagen eerder binnenvielen, voelt het nog niet als oorlog. Tot op 14 mei het luchtalarm afgaat en Joop op pad wordt gestuurd om zijn broer Anton te waarschuwen. Dan vallen de bommen en verandert Rotterdam in een vuurzee. In de puinhopen probeert Joop te redden wat er nog te redden van valt…
‘De oudere vrouw neemt de lijst over en gaat verder met het opnoemen van namen. Ten slotte zijn alle kinderen weg.
Alleen Steffi en Nelli staan er nog met hun koffers.
‘Mogen we nu naar huis?’ vraagt Nelli. ‘Naar papa en mama?’
Zweden, 1939. De joodse zusjes Steffi en Nelli worden door hun ouders uit Wenen weggestuurd, omdat de nazi’s steeds meer macht krijgen. De meisjes komen op een Zweeds eiland terecht. Nelli komt in een liefdevol pleeggezin en went al snel, maar Steffi worstelt met de vreemde taal, de vijandige klasgenoten en de stugge tante Märta bij wie ze in huis woont. Ze wil niets liever dan terug naar Wenen.
Dan breekt in Oostenrijk de oorlog uit. Zullen Steffi en Nelli hun ouders ooit terugzien?
‘Alles vroeg haar aandacht, maar in het atelier zag ze me. In het atelier bestond ik.’
Aurore woont al heel lang in het grote huis aan de rand van het dorp. Als Gracie in hetzelfde huis komt wonen, zet ze het bestaan van Aurore volledig op zijn kop. Aurore merkt al snel dat de wereld van Gracie anders is dan die van haar. Tussen de twee eenzame meisjes ontstaat een vriendschap die niet alleen de grens tussen leven en dood overstijgt, maar ook een tijdsverschil van anderhalve eeuw.
Tijdens een bezoek aan het museum in het dorp ontdekken ze een bijzonder schilderij van het papieren theater van Aurore. Maar waarom is dat schilderij zo belangrijk? En komen ze er hierdoor achter wat Aurore in deze wereld houdt?
‘Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet:
Ze lijken, maar ze zijn het niet
Ik snap het, ‘k heb het licht gezien, het blauwe licht gezien’
Ravi, Zina, Mink en Blinker willen hun echte vaders en moeders terugvinden. Met knikkende knieën gaat Zina undercover bij een nachtelijke robotconferentie en ontdekt dat hun ouders verbannen zijn naar de moerassen van Skimmereiland. Zullen de kinderen hen eindelijk terugzien, na een nagelbijtende en gevaarlijke tocht? En hoe zit het met het Meesterplan van de robots, dat in een streng bewaakt laboratorium ontwikkeld wordt? De Rebellen bevinden zich in het hol van de leeuw…
‘Maar nu ik er zo over nadenk, heet ik toch liever Rembrandt dan Gluiper. Gluiper klinkt niet zo positief, weet je.
Meer als een smerige, stiekeme, moordlustige, muizige, glibberige stink-Gluiper.’
De twaalfjarige Freddie woont alleen in een torenkamertje in het Rijksmuseum. Sinds de dood van zijn vader is hij daar de glazenwasser. Op een nacht ziet hij een groepje mannen De Nachtwacht onderzoeken. Wat zijn ze van plan?
Freddie raakt verwikkeld in een avontuur vol wilde achtervolgingen, schilderijen die tot leven komen en raadsels die hem terug in de tijd brengen. Ergens in het Rijksmuseum is een geheim verborgen dat verbonden is met zijn eigen verleden…
‘De twaalf tonen van een harp leken op klokslagen die aankondigden dat het middernacht was: het spookuur! Meteen daarna vielen de strijkers in en sneed een viool door de stilte, waarna het orkest losbarstte.’
13 oktober 1876
Ga NOOIT naar de abdij…
waar het kwaad sluimert en onheil rondsluipt…
Florian en Isabella mogen absoluut niet naar de abdij – volgens hun pleegvader Damian gebeuren daar mysterieuze dingen. Stiekem gaan ze toch – op de avond dat het orkest de Danse Macabre speelt. Verborgen achter de koorbanken zien Florian en Isabella hoe een zwarte schaduw over de muzikanten trekt en de abdij begint in te storten. De brokstukken vallen om hen heen – ze moeten ontsnappen! Dat is het begin van een avontuur vol angst – op de vlucht voor het Onnoembare dat op zoek is naar Isabella. Waarom? Wat wil het Onnoembare van haar?
‘Waarom maken mensen ruzie met elkaar, of nog erger: waarom voeren ze oorlog? Willen mensen niet liever in vrede samenleven?’
In dit boek lees je hoe ruzie en oorlog ontstaan doordat mensen jaloers, bang of hebzuchtig zijn. Het begint allemaal met de verhalen die we elkaar vertellen, verhalen die vaak helemaal niet waar zijn. Bijvoorbeeld over mensen die anders zijn dan wijzelf. Ontdek hoe iederéén mee kan helpen om ervoor te zorgen dat vijanden vrienden worden en blijven. Ook jij!
‘We zijn allemaal briljant. Zo briljant dat ik er een heel hoofdstuk mee kon vullen. Dus dat heb ik gedaan.’
Al eeuwenlang gaan de wildste verhalen over ons rond. Met ‘ons’ bedoel ik: de acht beersoorten op de wereld. We zouden smerig zijn, wreed, vreselijk en bloeddorstig. Of mensen denken juist dat we gezellige knuffelbeesten zijn, zoals de beren uit tekenfilms en sprookjes. Maar daar klopt dus allemaal geen hout van! We hebben onze buik vol van alle vooroordelen. De panda is géén slome sukkel, de gemiddelde grizzly heeft wel wat anders te doen dan mensen te verslinden en nee, een koala is geen beer. Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Daarom is het tijd voor ons echte verhaal. Waar wél een hout van klopt.
