
Van wonderbaarlijke wereldreizigers tot een uitgekookte koekoeksmoeder.
Pak je verrekijker, vergrootglas en notitieblok. Want deze dieren kom je allemaal tegen in dit ontzettend interessante boek!
Van wonderbaarlijke wereldreizigers tot een uitgekookte koekoeksmoeder.
Pak je verrekijker, vergrootglas en notitieblok. Want deze dieren kom je allemaal tegen in dit ontzettend interessante boek!
‘Hoe langer het duurde, hoe sterker Marcus zich begon af te vragen of ze zich toch niet hadden vergist. Precies op dat moment hoorde hij buiten zachte voetstappen…’
‘Soms vind je een blad, dan weer een zaadje, een bloem, een tak of een stuk schors, die dan allemaal bij dezelfde boom blijken te horen! Bijzonder hoeveel verschillende gedaantes een enkele boom kan hebben. Net een toverbal.’
‘Mijn ogen glijden langs alle stenen en spullen om me heen. Een smeulend boek. Een ingedeukte koffiekan. Een schoen. Alweer een schoen. Een plas bloed. Die schoen herken ik niet, gelukkig.’
De oudere vrouw neemt de lijst over en gaat verder met het opnoemen van namen. Ten slotte zijn alle kinderen weg.
Alleen Steffi en Nelli staan er nog met hun koffers.
‘Mogen we nu naar huis?’ vraagt Nelli. ‘Naar papa en mama?’
“Maar nu ik er zo over nadenk, heet ik toch liever Rembrandt dan Gluiper. Gluiper klinkt niet zo positief, weet je.
Meer als een smerige, stiekeme, moordlustige, muizige, glibberige stink-Gluiper.”
“Na het eten gaat iedereen meteen slapen. Met een hongerig gevoel klimt Mathilde het trapje op. Morgen moet ze weer voor dag en dauw op. Net zoals de dag erna, de volgende dag en de dag daarop…”
Nova en Yin doen mee aan een prank battle, maar hun grap loopt fout af… Lees verder
‘ Hij zat alleen op een bankje in de schaduw in Jardin des Tuileries, vlak bij de Seine, in het hart van Parijs.’
Waarom maken mensen ruzie met elkaar, of nog erger: waarom voeren ze oorlog? Willen mensen niet liever in vrede samenleven? Lees verder