‘Het helpt natuurlijk dat ik bij het openen van m’n ogen nog steeds verrast ben dat ik het verkeerde plafond zie. Het plafond met de sterretjes. Dan weet ik meteen weer dat mijn leven verplaatst is.’
Elena heeft dikke pech: ze moet verhuizen, weg van haar vriendin Jenny, en dat in de zomervakantie. En dan hebben haar ouders het ook nog eens zo druk dat zij haar laatste vrije week bij een suffe, oude tante in haar kleurloze huis moet doorbrengen.
Maar bij tante Nannie valt er meer te beleven dan je denkt. Een van haar beeldjes is in het kippenhok van de vervelende buurman terechtgekomen, en Elena en Nannie verzinnen iets om het terug te krijgen. Maar dat gaat niet helemaal zoals gepland…
Tegelijkertijd moet Elena contact houden met Jenny, die ze heel erg mist. En Jenny haar ook, want ze zijn beste vriendinnen. Toch?
In drie woorden
grappig, opnieuw beginnen, vrienden
In meer woorden
Elena verhuist. Dit wil ze zelf niet, maar haar ouders kwamen op een dag met het idee dat vader een fietsenwinkel ging openen op een andere plek dan waar ze nu wonen. Vader is altijd fietsenmaker geweest, maar had een andere baan. Op de plek waar ze gaan wonen, woont haar oude tante Nannie: ver weg van haar oude huis en haar beste vriendin Jenny. Bij het afscheid van Jenny heeft ze een schriftje meegekregen om alles wat ze meemaakt op te schrijven, zodat ze er samen over kunnen kletsen.
Omdat haar ouders druk bezig zijn met het opknappen van de fietsenzaak, wordt Jenny gedropt bij haar tante Nannie. Veel zin heeft ze niet, ze kent haar tante nauwelijks en ze heeft zomervakantie. Tante Nannie is oud en kraakt een beetje. Haar tante blijkt net geopereerd te zijn en Elena’s ouders hebben haar tante gezegd dat Elena haar komt helpen. Tegen Elena hebben ze gezegd dat haar tante de oppas is. Bedankt pap en mam!
Wanneer Elena haar tante wat beter leert kennen, blijken ze dezelfde hobby te hebben: ze sparen beeldjes. Elena heeft er een aantal uit verschillende landen. Tante Nannie is er een kwijt: Jona en de walvis zijn niet meer compleet. Er ligt namelijk een beeldje bij de buurman in het kippenhok. Helaas is de buurman niet zo aardig en valt er niet aan te kloppen met de vraag of ze het beeldje terug mogen. Elena gaat op missie: ze wil haar tante helpen! Hoeveel plannen hebben ze nodig voordat het hun eindelijk lukt om het beeldje terug te krijgen? En lukt het hen überhaupt om het beeldje nog een mooi plaatsje bij tante Nannie te geven? En waarom wil tante Nannie dit beeldje nou zo graag terug?
Hoe zit het met Jenny? Tussendoor belt Elena met haar, maar ze zitten niet echt op een lijn. Ook denkt Elena meer na over hun vriendschap en haalt herinneringen op. Was er wel sprake van een vriendschap? Komt Jenny, zoals beloofd toen ze afscheid namen, nog logeren in het nieuwe huis?
Allemaal vragen waar je in dit grappige boek antwoord krijgt. Alles wordt heel levendig verteld met veel emotie en een grote dosis humor: ‘spatgrappig’ is het boek (zo beschrijven Elena’s ouders eigenlijk alles). Elk hoofdstuk start met een kleine tekening als kleine samenvatting wat er komen gaat. Dit maakt heel nieuwsgierig!
Een boek over nieuwe inzichten, jezelf ontdekken in een nieuwe omgeving en op avontuur gaan!
Te lezen voor kinderen vanaf een jaar of 10 die een heerlijke zomer in het verschiet hebben.
