“Hij stoot wat klanken uit en aan het aantal hoor ik dat het ‘Moonlight serenade’ kan zijn. ‘Moonlight Serenade?’ Hij knikt weer en legt zijn handen in zijn schoot. ‘Ik heb de partituren van Renée gekregen. Mijn vader vindt het een wonder dat ik het al zo goed kan’.”
Jef droomt ervan om een held te worden, liefst samen met zijn beste vriend Ward. Voor zijn zus Renée hoeft dat heldendom niet zo nodig. Zij heeft genoeg aan Ward, zijn hemelse saxofoonspel, en zijn fluwelen blik.
Maar het is 1943. Midden in de oorlog. Aan het oostfront wordt een bikkelharde strijd gevoerd tegen de Russen. De Duitsers lijden er grote verliezen en hebben dringend dappere jongemannen nodig om hen bij te staan.
Voor de jongens een gedroomde kans om held te worden. Voor volk en vaderland. Voor een betere wereld. Ward vertrekt liever vandaag dan morgen. Maar zo denkt lang niet iedereen er over.
In drie woorden
Klassieker, Vlaanderen, aangrijpend
In meer woorden
De familie Claessen heeft het in de oorlogsjaren niet breed, maar ze redden het. Buiten woedt de oorlog en die eist zijn tol, ook binnen de dorpsgemeenschap. De familie Claessen is fel tegen de bezetter maar houdt zich verder, vooral uit angst, zoveel mogelijk buiten verzetsactiviteiten. Ze zoeken hun vertier bij de fanfare waarin vader met zijn oudste zoon Jef en zijn dochter Renée hartstochtelijk trompet speelt. Huisvriend Ward is ook lid, hij speelt goddelijk op zijn saxofoon, en is wat je noemt een natuurtalent. Renée wordt verliefd op hem en Jef wordt zijn allerbeste vriend. Als de jongens echter op een dag benaderd worden om lid te worden van het VNV (Vlaams Nationaal Verbond), trappen ze er met open ogen in. Er wordt ze voorgehouden een goede zaak te dienen als ze de Duitsers helpen om de Russen te verslaan. Ze zouden zo gezamenlijk een betere toekomst voor Europa kunnen waarborgen. En er zijn dringend soldaten nodig aan het oostfront! De ouders van Jef kunnen hun zoon beletten om te gaan maar Ward laat zich, in de veronderstelling dat hij een goede zaak dient, niet vermurwen. Hij is bereid om alles ervoor op te geven, en gelooft dat het zijn missie is om te vechten voor het behoud van de kerk en een goede toekomst voor iedereen. Hij heeft dan echter nog geen idee welke hel hij tegemoet gaat. Als vlak voor zijn vertrek een verzetsstrijder slachtoffer wordt van een schietpartij is het niet moeilijk om Ward aan te wijzen als schuldige. Terwijl Ward al lang en breed in de trein naar Duitsland is gestapt bevestigt Jef dat Ward de moordenaar is. En hij kan dat weten want hij was erbij toen het schot gelost werd. Omdat Jef zelf vier verzetsstrijders van de dood gered heeft wordt hij als held gehuldigd. Maar of dat helemaal terecht is valt nog te bezien…
Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van de drie kinderen en Ward. Er wordt niet aangegeven wie er aan het woord is, dat ontdek je algauw zelf als je verder leest. Je leert de personages er goed door kennen, vooral ook hoe ze tot bepaalde (verkeerde) keuzes komen. Dit laatste is schrijnend maar ook zoals het was/is.
Het verhaal grijpt jou als lezer naar de strot; het is keihard om over de situatie aan het oostfront te lezen en te vernemen hoe mensen in zich zelf gekeerd nog extra kunnen lijden over wat hun overkomt of wat ze hebben aangericht. Gelukkig spelen liefde, verliefdheid, vriendschap, saamhorigheid, verantwoording nemen, angst overwinnen en talenten benutten ook een grote rol binnen het geheel. Muziek loopt als een rode draad door de vertelling heen, je hoort ‘Moonlight Serenade’ als het ware in je hoofd en dat geeft wat lucht tijdens het lezen van deze aangrijpende roman.
Het boek telt 498 pagina’s maar laat dat geen belemmering zijn om eraan te beginnen. Ik kan je verzekeren dat je achterelkaar door wilt lezen!
Deze aangrijpende klassieker (2008) viel meermaals in de prijzen en is geschikt voor jeugd vanaf een jaar of 15 en de volwassen lezer.
