“Ik ga trouwens niet zitten wachten tot ik langzaam in elkaar stort van ellende en eindig als een plant, want ik stap er eerder uit.” Ik schrok en stamelde: “Maar opa…”
In drie woorden
Ontroerend, emotioneel en boeiend
In meer woorden
Wat doet het met je wanneer je hoort dat een persoon waar je heel veel van houdt, erg ziek is en niet beter kan worden? En wat doe je wanneer deze persoon aangeeft dat als het niet langer meer gaat, hij zal kiezen voor euthanasie. Stijn krijgt hiermee te maken en heeft het er erg zwaar mee. De beslissing van zijn opa schrikt hem erg af zeker wanneer Stijn nog een opdracht van opa meekrijgt. Dit alles heeft te maken met een geheim wachtwoord Code Kattenkruid. Kan Stijn deze opdracht wel aan?
Toch is dit boek niet alleen ‘zware kost’. Hoewel het onderwerp euthanasie een grote plek in dit boek inneemt, gaat het verhaal ook over de hele bijzondere band die Stijn heeft met zijn opa. Opa wil, ondanks dat hij ziek is, toch nog een keer met zijn geliefde kleinzoon op pad en een fietstocht maken. De familie van opa is het hier helemaal niet mee eens, maar ze vertrekken toch en hebben de tijd van hun leven.
De fietstocht verloopt niet geheel vlekkeloos, maar met hulp van de beste vriend van opa loopt alles toch goed af. Uiteindelijk komt het einde toch dichterbij en moet Stijn afscheid nemen van opa. Het is lastig om het aan het einde van het boek droog te houden, zo mooi is de verloop van dit afscheid beschreven. Het is of je er zelf als lezer bij bent. Wat dit boek zo bijzonder maakt, is dat je wanneer je het boek dichtslaat, toch vooral terugdenkt aan de manier waarop Stijn en opa met elkaar omgingen. Daarmee is dit boek niet alleen een verhaal over afscheid, maar ook over de liefde.
Code Kattenkruid is een aanrader voor iedere liefhebber van de boeken van Jacques Vriens en voor de nieuwsgierige lezer vanaf tien jaar.
