“Ik vind het niet leuk. Ik wil leven met stralende kleuren. Daarom moet ik wat doen! Als grijs echt een mengsel is van alle andere kleuren, kan ik misschien iets bedenken om de boel bij Grijswerken in de war te sturen.”
Robin is samen met haar vader verhuisd naar de stad. Daar is tot haar verbazing alles grijs. De huizen, de auto’s, zelfs de meeste mensen zijn grijs. Robin kan er niet aan wennen. Waar zijn alle kleuren gebleven? Op zoek naar het antwoord maakt ze al snel nieuwe vrienden. En ze komt een bijzonder geheim op het spoor. Samen met haar vrienden doet Robin er alles aan om het mysterie van de Grijze Stad te ontrafelen.
In drie woorden
Mysterieus, jezelf zijn, hoopvol
In meer woorden
In De grijze stad is Robin samen met haar vader verhuisd naar de grote stad. Daar is alles, maar dan ook echt alles grijs. De huizen, de auto’s, zelfs de meeste mensen zijn grijs. Robin vindt het vreselijk, zij houdt van kleur en kan dan ook niet wennen aan de saaiheid van al dat grijs. Als ze op school mooie kleurige tekeningen maakt en een gele regenjas draagt wordt dat niet gewaardeerd en moet ze nablijven. Bij het nablijven ontmoet ze Alani, een jongetje dat al het grijs ook zat is, kleurige kleding draagt en daarom ook moet nablijven. Ze worden vrienden. Door Alani ontmoet Robin mensen die net als zij van kleuren houden en tegen al het grijs zijn. Deze mensen maken muziek en durven in te gaan tegen de gezagsdragers van deze saaie grijze stad. Wanneer op een regenachtige dag een regenboog aan de hemel verschijnt en Robin deze regenboog volgt, komt ze een bijzonder geheim op het spoor. Samen met haar vrienden gaat ze op zoek naar een manier om weer kleur in de stad te brengen en probeert ze het mysterie van de Grijze Stad te ontrafelen.
Wat is dit weer een pareltje van Torben Kuhlmann. Eerder tipten we van hem Einstein, Edison en Armstrong, een serie prachtige prentenboeken over bekende ontdekkers uit onze geschiedenis, waarin een muis de hoofdrol speelt. In De grijze stad speelt niet een muis maar een meisje in een gele regenjas de hoofdrol.
Het is een wat dikker, prachtig vormgegeven prentenboek dat is opgedeeld in hoofdstukken. Het staat weer vol met de meest adembenemende en gedetailleerde illustraties! Soms zijn ze bijna fotografisch. De prenten vertellen echt een eigen verhaal. Je kan hier zoveel in zien en ontdekken. Bekijk bijvoorbeeld maar eens de illustratie van de etalage van de schilderswinkel, met allemaal tubetjes verf in heel veel verschillende tinten grijs. Door de vele illustraties zal het jongere kinderen aanspreken. Maar dit is nou juist ook zo’n prentenboek dat heel geschikt is voor oudere kinderen. Zij zullen namelijk de diepere lagen uit dit schitterende boek halen, zoals vrijheid, kritisch denken, democratie en jezelf zijn. Want moet je je in een maatschappij aanpassen aan de grijze massa, of mag je jezelf zijn? En hierover kun je dan met ze in gesprek gaan. Achterin het boek wordt iets verteld over het proces van kleuren mengen staat kort uitgelegd hoe regenbogen werken.
Kortom, het is een boek waar beeld en tekst perfect samenkomen en het verhaal vertellen. Het klopt helemaal. Zelfs over de weergave van de titel in holografische letters is nagedacht: door het licht zie je in de grijze letters ook de kleuren van de regenboog.
Een aanrader voor kleurrijke en kritische kinderen vanaf een jaar of 7.
