‘Normale mensen kunnen dat wel: de deur opendoen en dan hup, meedoen aan een gesprek dat ze van tevoren helemaal niet geoefend hebben.’
De 11 – jarige Violet heeft een plan: ze wil met elk kind in haar klas een keer gaan spelen. Ze hangt de namenlijst op in haar slaapkamer en begint langzaam iedereen af te vinken. Violet komt er al snel achter dat er bijzondere types in haar klas zitten. Ze maakt de vreemdste dingen mee met haar klasgenootjes en doet daar uitgebreid verslag van in haar schriftjes. Maar wanneer Violet ontdekt dat er een dringender probleem is dan het afwerken van de lijst, neemt het verhaal een verrassende wending.
In drie woorden
Sociale angst, schoolleven, fantasie
In meer woorden
Violet is een meisje van elf jaar. Er zit haar in de dagelijkse omgang met andere kinderen (en volwassenen) iets in de weg: ze vindt het doorgaans lastig om onvoorbereid met mensen in gesprek te gaan. Om hier beter mee te kunnen dealen is ze in behandeling van een een psychologe, Ingeborg. In het kader van de therapie krijgt Violet regelmatig opdrachtjes die ze buiten de sessies om moet uitvoeren. Dat deze opdrachten binnen de sociale context liggen spreekt voor zich. Ingeborg hoopt dat het helpt om Violet sociaal vaardiger te maken. Ze heeft Violet een schriftje gegeven waarin ze, bij wijze van huiswerk, op kan schrijven hoe de uitvoering van de opdrachten verlopen is en wat het bij Violet te weeg heeft gebracht.
Violet zelf heeft ook een plan, ze heeft zichzelf voorgenomen om met elk kind uit haar klas een speelafspraakje te maken. Het namenlijstje hangt ze op de muur met de bedoeling af te vinken bij wie ze geweest is. En zo neemt Violet je mee naar de huizen van haar klasgenootjes. Aanvankelijk lijkt dit allemaal normaal te verlopen maar naar gelang er meer afspraakjes volgen maakt Violet dingen mee waarvan je als lezer denkt: kan dit wel? Ik bedoel, welk kind kan er nou, uitgezonderd Pipi Langkous, een paard optillen? En hoe kan een boer een schuur vol Dodo’s hebben? Die zijn toch allang uitgestorven! Kortom, de één na de andere vraag komt bij je naar boven!. Hoe het werkelijk zit lees je in dit bijzondere boek!
Een verhaal dat jou als lezer eigenlijk constant in vertwijfeling brengt. Je maakt kennis met een in zichzelf gekeerd meisje dat de wereld om zich heen niet helemaal kan overzien en mede daardoor een angst heeft ontwikkeld. Ze brengt orde op zaken door het bijhouden van lijstjes, ordenen van dingen en een vlucht in fantasie. Eerst lijkt alles ‘normaal’ maar naarmate het boek vordert wordt de grens tussen echt en verzonnen alsmaar vager. De verhaalwending sluipt er langzaam maar zeker in maar de reden daarvan wordt je pas duidelijk in het plot dat mij echt tot ontroering beroerde.
De illustraties vind ik goed bij de sfeer in het boek passen. Ze zijn allemaal zwart/wit/groen, dat geeft overzicht, balans en rust. De cover is wat druk maar na het lezen van dit boek begrijp je wat het allemaal voorstelt. De gesorteerde Engelse dropjes om het portretlijstje op de achterflap is een grapje dat precies aansluit bij de inhoud van het boek. Je zult tijdens het lezen trouwens wel vaker in de lach schieten…
Dit is zo’n boek dat blijft hangen. Het lijkt luchtig maar toont tegelijkertijd de impact van angst op een (kinder)leven. Voor kinderen vanaf een jaar of 10.
