‘Elfie kon het woord ‘maan’ niet meer horen. Het ging nergens anders meer over. Thuis niet. Op school niet. Zelfs op haar laptop niet. ‘
Elfies moeder, Petronella, geeft een bijzonder feest ter ere van de volle maan. Elfie is in paniek, die rare maanfeestgasten komen maar liefst vier dagen bij hen over de vloer! Tot overmaat van ramp wil de grootste pestkop van Elfies klas ook bij het feest zijn. Dan kan ze op haar You Tube-kanaal aan iedereen laten zien hoe maf en zweverig Elfies ouders zijn. Algauw blijkt dat niet eens Elfies grootste zorg. Er wordt ingebroken in het dorp en samen met haar buurjongen Mats gaat ze op onderzoek uit. Alles wijst erop dat de dader één van Petronella’s gasten is.
In drie woorden
Speurwerk, edelstenen, rituelen
In meer woorden
De moeder van Elfie, Petronella genaamd, is een spirituele vrouw. Ze neemt soms dingen waar die voor andere mensen verborgen blijven en hecht veel waarde aan de medicinale werking van edelstenen, de invloed van de maanstand op onze gemoedsrust en de rustgevende werking van rituelen. Ze heeft van haar passie haar werk gemaakt en runt een eigen praktijk waarin ze mensen met (mentale) gezondheidsklachten behandelt. Deze praktijk aan huis heet heel toepasselijk ‘De sterrensteen’. Petronella is ervan overtuigd dat een maansverduistering hét moment is om met jezelf in het reine te komen en besluit daarom om een nachtelijk feest te organiseren. Iedereen is welkom op ‘het feest van de Wolfmaan’ en al gauw stromen de aanmeldingen binnen. Als de voorbereidingen voor de happening in volle gang zijn gebeuren er echter een paar nare dingen: een inwoner uit het dorp wordt belaagd door een overvaller en er wordt ingebroken in het huis van een dorpsgenoot die zich heeft ingeschreven voor het maanfeest. Elfie, die sowieso wars is van de talenten en in haar ogen dubieuze bezigheden van haar moeder, vreest dat deze twee onverklaarbare misdaden gelinkt gaan worden aan het op handen staande maanfeest. Ze schaamt zich kapot voor haar ouders, zou willen dat ze ‘normaal’ deden, net als alle andere vaders en moeders! Daarom wil ze eigenlijk dat zo min mogelijk mensen van het feest afweten. Maar die kans lijkt met de minuut kleiner te worden, want het nieuws over de criminele voorvallen verspreidt zich als een lopend vuurtje door het dorp. En natuurlijk gaan de verdenkingen als eerst naar de vreemdelingen die het maanfeest zullen bezoeken. Zodoende wordt de noodzaak om de dader(s) op te sporen voor Elfie een must. Samen met haar beste vriend Mats begint ze een speurtocht. In haar detective-opschrijfboekje houdt ze alle ontwikkelingen omtrent de misdaden bij. Ondertussen wanhopig proberend om haar klasgenoot Damaris, die haar ook nu weer een hak wil zetten, op afstand te houden…
Het verhaal ontpopt zich al gauw tot een heuse detective. Elfie schrijft alles wat haar opvalt op in haar notitieboekje en bouwt zo een scenario op van verdachte situaties en personen. Je hoeft als lezer niet bang te zijn dat je het spoor bijster raakt, want ieder nieuw hoofdstuk begint met een opsomming van verdachte gebeurtenissen, waaruit dan weer voortvloeit wie en wat in de gaten moet worden gehouden en waarom. Dit maakt het boek toegankelijk en leert de lezer na te denken over het belang van oorzaak en gevolg.
Daarnaast leer je aardig wat over verschillende soorten edelstenen. Ze blijken voor veel mensen emotioneel en/of financieel van onschatbare waarde. Maar dat het niet iedereen om de helende werking van een steen gaat, leer je al gauw naarmate dit verhaal vordert!
Het wordt steeds spannender, je wilt weten wie er achter de criminele activiteiten zit en welk motief erachter schuilgaat. Het speurwerk vormt de hoofdmoot van het verhaal, je doet dit als het ware samen met Elfie en Mats. Maar behalve detective spelen zijn er meer factoren die aansluiten bij de belevingswereld van de lezers. Zo speelt sociale media een rol evenals pesten, groepsdruk, vriendschap, beeldvorming en vertrouwen. Bovendien zorgen de plotwendingen voor spanning en avontuur. Mocht je na het lezen van dit verhaal zin hebben in een eigen nachtelijke party dan kan dat, want achterin het boek geeft de auteur tips voor het vieren van een eigen maanfeest.
De illustraties van Flavia Sorentino passen perfect bij de ietwat mysterieuze sfeer van het verhaal. De personages worden geïntroduceerd in ovale portretjes voorin het boek en komen daarna afzonderlijk van elkaar, terug bij aanvang van elk hoofdstuk. Ze zijn zwart/wit getekend. De schutbladen zijn daarentegen wel gekleurd en komen qua kleursetting overeen met de cover. Het vormt een mooi, ietwat geheimzinnig, geheel.
Dit tweede deel van de serie ‘Sterrensteen’ kan afzonderlijk gelezen worden en is geschikt voor detectives vanaf een jaar of 9.
