“Met tegenzin sleept Moxie zich de volgende dag naar de kleedkamer op school. Ze gaat zich nu echt niet omkleden waar iedereen bij is en bovendien doet haar hele lijf nog zeer…”
Moxie (13) kan alleen ontspannen als haar vader niet thuis is. Want als hij een slecht humeur heeft, kan álles voor hem een reden zijn om klappen uit te delen. Moxie durft er met niemand over te praten. Anders gaat de hond eraan, heeft haar vader gedreigd…
Wat moet ze doen? Eén ding weet ze zeker, zo kan het niet doorgaan!
In drie woorden
Huiselijk geweld, familierelaties en angst
In meer woorden
Moxie heeft het niet makkelijk thuis. Haar vader kan uit het niets ontploffen en vaak moeten zij, haar moeder of de hond het dan ontgelden. Hij drinkt veel en zijn gedrag is onvoorspelbaar. Haar zusje Daisy lijkt de ellende nog bespaard te blijven, maar ook daar is Moxie niet zeker van. ’s Avonds in bed horen de meisjes voldoende om iedere ochtend opnieuw vol angst wakker te worden. Ontsnappen aan deze hel, dat is wat Moxie wil. Het liefst sluit ze zich daarom op in haar kamer, bezoekt ze haar vriendin Eslem of gaat ze wandelen met Wapper. De situatie thuis is bijna ondraaglijk en Moxie maakt zich grote zorgen. Ze wil niets liever dan met iemand delen wat er aan de hand is. Maar dat durft ze niet, want dan zal papa Wapper te grazen nemen… Hoe kan ze toch een eind maken aan het geweld dat haar vader pleegt? Dit kan toch zo niet langer…
Huiselijk geweld is een onderwerp dat niet makkelijk aangesneden zal worden in gesprekken. Er heerst een soort taboe op door de angst en onzekerheid van slachtoffers. De gedachte dat het alleen maar erger zal worden wanneer er over gesproken wordt, maakt dat het in de doofpot kan worden gestopt. Toch moet er over gesproken worden voor er iets aan gedaan kan worden. Mocht jij in een vergelijkbare situatie zitten, of ken je iemand die zich hierin bevindt, weet dan dat er hulp is. Zoek contact met Veilig thuis, neem iemand in vertrouwen of bel bij direct gevaar 112. Zij zullen je helpen. En dat maakt dit aangrijpende verhaal duidelijk. Met een lach en een traan heb ik dit boek gelezen. Dit is zo’n boek dat uit moet, je moet door blijven lezen. Het boek raakt je, ik heb me zoveel zorgen gemaakt om de hoofdpersonen in het verhaal. Het boek zet je aan het denken. Huiselijk geweld komt namelijk vaker voor dan je denkt. Samen moeten we hier scherp op zijn.
Het verhaal is met zoveel detail geschreven dat de pijn, woede, angst maar ook liefde voelbaar is voor jou als lezer. Dit maakt het een indrukwekkend boek over huiselijk geweld en de reis om daar uit te ontsnappen. Voor lezers vanaf een jaar of 12.
