‘Fleur weet dat ze niet welkom is en dat er ongelukken zullen gebeuren als ze toch komt.’
Joppe is de pleegzoon van Koen en Timon. Hij wil helemaal geen pleegpapa’s. Hij wil bij zijn eigen mama aan wonen, maar die wil hem niet meer. Als Koen en Timon ook nog een pleegdochter in huis gaan opnemen, houdt Joppe het voor gezien. Hij reageert zich af op het schoolplein, op de huisraad, op zijn papa’s en vooral op zijn ‘zusje’. Het helpt hem niet. Misschien wordt het tijd om zijn knipmes tevoorschijn te halen…
In drie woorden
Heftig, actueel en taboedoorbrekend
In meer woorden
In dit boek lees je het verhaal van Joppe. Joppe woont in een pleeggezin omdat zijn moeder niet voor hem wil zorgen. Helaas zijn er ook in ons land kinderen zoals Joppe en dat wordt al snel duidelijk gemaakt als zijn vaders, Koen en Timon, ook nog een pleegdochter in huis nemen. Ook Fleur kan niet meer thuis wonen. Ze wordt mishandeld door haar stiefvader en haar moeder kiest helaas niet haar kant. Joppe is echter niet zo blij, hij hoeft geen nieuw zusje. Hij wacht nog steeds op de dag dat zijn moeder hem komt halen, tot ze genoeg geld heeft voor een groot huis, veel dieren en ze opeens wel voor hem wil zorgen.
Bij vlagen is dit verhaal enorm heftig. Joppe voelt zich eenzaam en kan zijn woede niet goed bedwingen. Hij weet er af en toe geen raad mee en de huisraad, kinderen uit zijn klas of zijn pleegpapa’s moeten dit dan ontgelden. Maar het liefst doet Joppe zichzelf pijn, want uiterlijke pijn doet innerlijke pijn even verlichten, al is dit voor korte duur. Het verhaal van Joppe is ontroerend en het verhaal van Fleur net zo. Joppe maakt het haar niet makkelijk en heeft daarbij niet altijd de juiste gedachten. Gelukkig is er Jill, een psychologe. Ze is niet de oplossing, maar helpt Joppe kleine stapjes te maken naar een betere toekomst.
Het knipmes is een kort verhaal van 114 bladzijden waarin heftige en actuele gebeurtenissen zich in rap tempo afwisselen. Het boek bevat een aantal zwart-wit illustraties die de sfeer van het verhaal goed weerspiegelen. Het verhaal is taboe doorbrekend, het opent deuren naar gespreksstof dat in ons land toch al snel verdrongen wordt. Het homohuwelijk, pleegzorg, jezelf pijn willen doen, mishandeling, al deze aspecten komen samen in dit ontroerende verhaal waarin niet alleen ruimte is voor het positieve maar ook voor het negatieve. Voor lezers vanaf 10 jaar.
Wauw! Wat een mooie recensie. Hartelijk dank! Mvg Nadja