Misschien was het gewoon water, of het bonken van mijn bloed dat zich tegen de ijskoude zee verzette.
Maar vlak voordat mijn hersenen het opgaven vonden ze nog een ander antwoord…
Ik heet Julia. Dit is het verhaal over de zomer waarin ik mijn moeder bijna verloor en een haai vond die ouder is dan bomen. Wees maar niet bang, daarmee heb ik niet verteld hoe het afloopt.
In drie woorden
Indringend, realistisch, gezinsliefde
In meer woorden
In de zomervakantie vertrekt Julia, samen met haar ouders, naar de Shetlandeilanden. Haar vader heeft de opdracht gekregen om daar een oude vuurtoren te programmeren zodat deze geautomatiseerd kan worden. Haar moeder is mariene bioloog en doet op dit moment onderzoek naar de Groenlandse haaien, oftewel de somniosus mircocephalus. Er is ooit een oud exemplaar van deze haai gevonden die maar liefst vierhonderd jaar oud is geworden. Dit is dan ook mama’s specialiteit: weetjes rondstrooien alsof het een boodschappenlijstje is. Het lijkt haar dan ook fantastisch om de Groenlandse haai te gaan zoeken. De subsidies heeft ze nog niet helemaal rond, maar ze heeft er alle vertrouwen in dat dit goed gaat komen met wat hulp.
Wanneer Julia haar weg probeert te vinden op het eiland, ontmoet ze Kin. Hij klimt vaak naar de top van de vuurtoren om meer te ontdekken over de sterren en het heelal. Al snel komt Julia erachter dat Kin het helemaal niet zo makkelijk heeft. Ze wil hem proberen te helpen, terwijl haar moeder steeds fanatieker wordt in haar eigen zoektocht en daarbij haar hele gezin uit elkaar drijft. Tot het op die ene dag flink mis dreigt te gaan…
Dat Julia en de haai de winnaar is geworden van de Waterstones Children’s Gift of the Year is meer dan zeer terecht. Het is een indringend maar ook prachtig verhaal over een meisje dat kracht put uit de liefde voor haar ouders. Je leest haar gedachten, gevoelens en worstelingen en daardoor wil je haar helpen en adviseren. Maar Julia is wijs en stoer en ontdekt wat haar en de mensen om haar heen kan helpen. Daarbij neemt ze wel een hele stoere beslissing…
Het verhaal leest vlot en is heel beeldend geschreven; “Het bed was een boot, en de dekens veranderden in schuim onder mijn vingers. De hele kamer schommelde en boven me was het dak verdwenen, vervangen door bliksem die de donkere wolken geselde, lange vuurtongen die zich op-en weer afrolden en strepen van gloeiend zilver trokken – maar zonder geluid. Er zat iets in het water.”. Daarnaast komen er hele actuele thema’s aan bod zoals klimaatverandering, pesten en psychische problemen.
De illustraties zijn magisch, net zoals het verhaal. Ze zijn zwart-wit met geel als de accentkleur. Er is bewust voor deze kleur gekozen. Waarom? Daar kom jij als lezer achter!
Het leuke detail is de paginanummering. De nummers zijn gedrukt op een gele Groenlandse haai.
Julia en de haai is een prachtig maar indringend verhaal, waarbij sommige thema’s heftig kunnen overkomen. Dit kan vragen oproepen bij jou als lezer. Praat hierover met je ouders of iemand waarbij het vertrouwd voelt.
Voor iedereen vanaf 12 jaar.
