“‘Ik maak me wel zorgen over oma’, zegt mama. ‘Zo alleen in dat grote huis.’
‘Nee hoor’, zegt Viktor’ ‘Er wonen ook vijf huisspookjes bij haar. Dat heeft ze mij verteld’.
‘Nu maak ik me nog meer zorgen, ‘zegt mama zacht.”
Het is bijna kerst. Oma kijkt naar buiten. Haar familie komt op bezoek, maar… Waar blijven ze? Gelukkig is oma niet alleen, want er wonen vijf huisspookjes bij haar. Ze vinden het zielig dat oma ongerust is. ‘We verkleden ons als de familie van oma,’ zegt de één. Dan hoeft ze niet zo lang te wachten.’ ‘Goed idee, maar hoe zien ze er dan uit? ‘vraagt een ander. ‘Daar, op het kastje staan de familiefoto’s. Of is het een kerststalletje?
In drie woorden
Familiebezoek, kerstavond, hartverwarmend
In meer woorden
Het is kerstavond en oma wacht op haar familie. Ze heeft iets lekkers klaargemaakt en de familieportretjes, die op het kastje in de hal staan, tijdelijk vervangen voor de kerststal. Het ziet er gezellig uit. Maar het wachten op de gasten duurt lang, al had oma al voor zichzelf voorspelt dat haar bezoek waarschijnlijk wel weer te laat zou komen. En dat is ook precies wat er gebeurt want in de drukte van alle dag vertrekt het jonge gezin, zoals eigenlijk altijd het geval is, veel te laat van huis. De spookjes die bij oma wonen vinden het zielig voor het oude mensje. Ze bedenken een plan om oma te helpen. Als zij zich nou eens verkleden als familie en net doen alsof zij de verwachte gasten zijn? Dan hoeft oma niet eindeloos te wachten! Zo gezegd, zo gedaan. Om te weten hoe de (klein)kinderen van oma eruitzien hoeven ze slechts naar het kastje in de hal te lopen. Daar staan immers de familiefoto’s. Vlug kleden de spookjes zich om en even later bellen ze aan. Oma is slechtziend en heeft niets in de gaten. Ze laat het stel binnen, is een beetje verwonderd over de schapen die erbij zijn, maar geniet volop van het samenzijn en lekkers dat ze bereid heeft. Maar dan wordt er gebeld! Oma snapt er niks van. Haar familie is er toch al…
Een warm prentenboek waarin de auteur/illustrator een mooi contrast in beeld brengt tussen het warme licht binnen en donkere kou buiten. Het chaotische vertrek van het jonge gezin dat de situatie duidelijk niet onder controle heeft is grappig en waarschijnlijk voor veel gezinnen herkenbaar. Er zit ook humor in, Viktor loopt in z’n korte broek omdat oma dan zijn nieuwe schoenen beter kan zien, vader weet een kortere weg maar daar blijkt niks van te kloppen, de spookjes zoeken een kameel, het schaap drinkt limonade met een rietje, en zo ontdek je steeds meer grappige details als je de platen goed bekijkt. De tekst die soms op ronde boogjes in een ander lettertype staat draagt ook bij aan het humoristische effect. Dit geeft op bepaalde momenten een speelse zwaai aan het geheel.
Maar naast bovenstaande humoristische en speelse details is dit vooral ook een boek met meerdere lagen. Het past perfect bij de kerstgedachte vanuit het perspectief van zowel het Bijbelverhaal als dat van het gevoel van saamhorigheid en er zijn voor elkaar. De link met het kerstevangelie wordt gelegd door de huisspookjes die als kerstfiguren oma komen vergezellen. En de link naar saamhorigheid uit zich door de emotionele band die de familieleden onderling hebben, ondanks hun onvermogen om er voor 100% voor elkaar te zijn. Uiteindelijk komt alles goed en gaat een verlangen van oma op de laatste bladzijde in vervulling. Of de volle betekenis van de laatste illustratie, die dit verlangen onthult, ook tot de jongere kinderen door zal dringen weet ik niet, maar eigenlijk is dat ook niet zo belangrijk. Ze zullen ongetwijfeld genoten hebben van dit prachtige verhaal.
Dit hartverwarmende prentenboek van Rick de Haas is geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 4.
