‘Nu is er één ding dat je even moet weten: een kleinere walvis is nog nóóit gemeten.’
Soms hoef je niet groot te zijn om iets reusachtigs te doen. Een hartverwarmend verhaal over kleine vinnen en grote harten van bestsellerauteur en -illustrator Rob Biddulph. Vertaald door Joukje Akveld.
In drie woorden
Zeeleven, samenwerken, tegenstellingen
In meer woorden
In dit mooi vormgegeven prentenboek ontmoeten we Reusachtig; een kleine walvis. Zijn grote broer Titan neemt hem niet serieus door zijn grootte en stuurt Reusachtig naar een nieuw vriendje van hetzelfde formaat: een kleine schildpad genaamd Moon. Het is een veelbeproefd recept dat we ook tegenkomen in dit boek: tegenstellingen. Ook de walvis hebben we al in menig verhaal voorbij zien komen. Dat dit goed werkt, bewijst dit leuke prentenboek maar weer! Groot versus klein, aardig tegenover gemeen, vrolijk contra humeurig. Alleen of tóch samen?
Reusachtig speelt leuk met Moon. Dit kan Titan moeilijk verteren, doordat zijn vrienden onder de indruk raken van Reusachtig. Humeurig als Titan is, zal hij wel even laten zien wat een grote walvis kan. Geen water is te diep voor hem! Je voelt het aankomen, dit gaat gigantisch mis. Titan wordt afhankelijk van zijn kleine broertje: blijft het water Titan tot aan zijn lippen staan of vinden ze een oplossing?
De prenten spelen leuk met perceptie. Gescheiden door de waterspiegel wordt ook de wereld boven water af en toe getoond. De platen van Rob Biddulph blijven je verrassen door het gebruik van verschillende perspectieven. We zien platen van dichtbij en veraf, maar ook met aanzichten vanaf de zij-, voor-, boven- of onderkant. Hierdoor hebben licht en schaduw ook af en toe hun inbreng. Wederom heel wat tegenstellingen. In combinatie met de schattig getekende dieren heeft dit als resultaat dat het boek je aandacht blijft vasthouden.
Het boek speelt ook met de lay-out. Zo is er een zin die die beweging van de golf volgt, maar staan verschillende tekstkaders ook schuin van elkaar afgedrukt. De prenten wisselen elkaar af van volledig gevulde pagina’s in kleur, met kleinere afbeeldingen op een verder witte bladspiegel. Het speelse karakter dat door dit alles ontstaat, past goed bij het verhaal.
Want naast het grotere thema, dat onthuld wordt op de laatste pagina, is speelsheid zeker iets wat boven komt drijven tijdens het lezen van dit boek. Niet in de laatste plaats door de fijn lezende vertaling op rijm van Joukje Akveld! Vermakelijk zijn de vijf kleine tekeningen die je in het boek terug kunt vinden, vooral voor de kleine luisteraars een heerlijke toevoeging tijdens het (herhaalde) voorlezen! Iets wat vanaf een jaar of drie wel zou kunnen.
