“Ik raak de papieren roos in mijn zak aan en denk aan wat hij zei .’Hij kan je een echte roos geven, ik kan je alleen eentje van papier geven.’ Kon ik hem maar vertellen dat de echte roos al verwelkt is.”
Na de dood van zijn vriend bedenkt Eric Ly allerlei scenario’s in zijn hoofd om met zijn verdriet om te kunnen gaan. Totdat een ervan werkelijkheid wordt. Een jongen die hij afgelopen zomer in Japan heeft ontmoet, komt onverwacht terug in zijn leven. Haru Tanaka loopt het café binnen waar Eric koffie zit te drinken en gaat naast hem zitten. Het vreemde is alleen dat niemand anders hem kan zien en dat hij telkens plotseling verdwijnt. Naarmate ze vaker samen zijn, vraagt Eric zich af wat echt is. Wanneer hij de controle verliest over datgene wat hen bij elkaar houdt, moet hij de werkelijkheid onder ogen zien. Zelfs als dat betekent dat hij Haru kwijt raakt.
In drie woorden
Relaties, verlies, verbeelding
In meer woorden
Eric is een jongen van 18 met Vietnamese roots, hij woont met zijn ouders en zus Jasmine in de Amerikaanse stad Chicago. Als zijn beste vriend komt te overlijden en Eric daardoor in een totale leegte belandt, verschijnt Haru opnieuw in zijn leven. Met deze jongen had hij een kortstondig, maar onvergetelijk contact tijdens een schoolreis in Tokio. Het vreemde is dat Eric de enige is die Haru kan zien en ook dat Haru steeds weer voor onbepaalde tijd verdwijnt om dan onverwacht toch weer op te duiken. Eric voelt zich down en heeft geen fut om te investeren in relaties en drijft zo steeds verder af van de mensen waar hij om geeft. Als zijn zus dan ook nog haar eigen plan trekt en een eind bij het gezin vandaan gaat wonen, maakt dit de situatie waarin Eric zit niet beter. En in zijn naïviteit laat hij zich ook nog misleiden door de aantrekkingskracht van foute vrienden die hem schijnbaar gelukkig maken. Haru is dan toch weer zijn vaste baken, redder in nood. Zijn er buiten Haru om ook andere mensen op wie Eric kan bouwen? En lukt het hem, als dat zo is, om zich daarvoor open te stellen?
Een gelaagd verhaal waarin de hoofdpersoon te kampen heeft met het verwerken van verlies. Om dit aan te kunnen, neemt hij zijn toevlucht in een door hem zelf gecreëerde fantasiewereld, waarin hij zich vastklampt aan Haru die hem gezelschap kan houden. Als lezer word je min of meer op het verkeerde been gezet, omdat het aanvankelijk lijkt dat Haru werkelijk in Chicago is. Wat opvalt is de onvoorstelbare naïviteit die Eric tentoonspreidt in zijn relaties met andere mensen. Zeker in het homoseksuele circuit laat hij zich met het grootste gemak in de luren leggen door mannen met geld en macht. Hij trapt met open ogen in hun geveinsde avances, wat maakt dat jij als lezer steeds meer begaan met hem wordt. Als discriminatie hem dan ook nog ten deel valt is de maat vol en wordt het tijd voor een ommekeer.
Zijn relatie met zijn ouders is liefdevol, maar over de gevoelens en gedachten van de ouders zelf kom je weinig te weten. Wel dat het hele gezin, uiteindelijk ook Jasmine, moeite heeft met het uiten van gevoelens (voor elkaar) De plotwisseling aan het eind van het boek zag ik niet aankomen.
Het boek heeft een mooie, lieflijke cover die in dezelfde lijn ligt als het vorige boek van deze auteur: ‘Hallo, met Sam’. De glitterletters geven extra kracht aan de raadselachtige titel ‘Toen Haru hier was’.
Al met al een mooi, maar ook best wel verdrietig boek voor Young Adults
