‘Ik wilde haar helemaal niet. Nu wil ik maar één ding: haar in mijn armen nemen en nooit meer loslaten.’
Vito krijgt een broertje of zusje. Daar zit hij echt helemaal niet op te wachten: hij gaat naar de brugklas! Maar als ze eenmaal geboren is, sluit hij haar meteen in zijn hart. Dan gebeurt er iets verschrikkelijks: zijn zusje wordt niet meer wakker. Van de ene dag op de andere zit er voor altijd een gat in hun gezin, een lege plaats waar zijn zusje hoorde. Hoe moet je leren leven zonder iemand die je pas net leerde kennen? Hoe kun je broer zijn zonder zusje?
In drie woorden
Aangrijpend, gevoelig, rouw
In meer woorden
De ouders van Vito zijn dolgelukkig. Na jaren proberen zijn ze eindelijk zwanger van hun tweede kind. Vito is er helemaal niet blij mee, hij is twaalf en gaat na de zomervakantie naar de brugklas. Maandenlang staat alles in teken van de komst van de baby, tot grote ergernis van Vito. Op de middelbare school maakt hij geen goede start. Er zit een jongen bij Vito in de klas, die pest. Zijn vriend Gijs, die hij al heel lang kent, vindt die jongen juist interessant en raakt met hem bevriend. Vito heeft het gevoel dat hij zijn vriend kwijtgeraakt is. Dan wordt zijn zusje geboren, Kira. Vito is op slag verliefd op haar en sluit haar in haar hart. Maar op een dag wordt ze niet meer wakker, ze sterft aan wiegendood. Vito en zijn ouders zijn ontroostbaar. Vito weet niet hoe hij met dit gemis om moet gaan en wil er niet over praten. Op school voelt hij zich niet veilig. Hoe kan hij dit gemis een plekje geven?
Een aangrijpend boek, geschreven door Simone Arts. Het gaat over een pijnlijk onderwerp waar nog weinig boeken over geschreven zijn. Het verdriet wordt op een mooie en begrijpelijke manier beschreven, zonder dat het ongeloofwaardig is. Je begrijpt Vito en leeft enorm met hem mee. Af en toe een tikkeltje voorspelbaar, maar dat doet geen afbreuk aan het verhaal.
Een prachtig verhaal voor kinderen van ongeveer 10 tot 14 jaar.
