‘Maar de pieten zijn zeeziek. En de reis duurt nu heel lang. Hoofdpiet maakt zich zorgen. Komt de boot wel op tijd?’
” Wat kies jij als je moet kiezen?”
“De helft is van mij,’ hoor ik opeens een stem naast me.
‘Begrijp ik goed dat je die moet missen?’
Mevrouw Rens kijkt me met een mix van interesse en ontroering aan.
Ik knik.”
“Het slot geeft met een schurend geluid mee. De deurklink beweegt omlaag. Ik krimp ineen, mijn ogen wijd opengesperd terwijl de deur van de kamer openzwaait. Een rilling trekt langs mijn ruggengraat omlaag. Hij gaat mij vermoorden. Ik voel het.”
‘De volgende dag is de tweeling al vroeg wakker. Nog steeds hebben ze dat rare gevoel in hun buik, alsof ze vandaag hun zwemdiploma moeten halen of iets anders spannends moeten doen. Maar natuurlijk! Ze zijn in Parijs en ze gaan hun verdwenen vader zoeken. Zou dat vandaag lukken?’
“Iemand klopt op de deur.
Het is Rovers vader.
Puca laat haar boterham vallen.
De… tijd… stopt.”
“Pas vanaf twaalf jaar ben je zelf aansprakelijk. Maar dat betekent niet dat je voor je twaalfde zomaar alles mag doen waar je zin in hebt!”
‘Een oorlogsverhaal over vooroordelen, jezelf durven zijn en keuzes maken.’ Lees verder
‘Op de radio wordt aangekondigd dat de oorlog voorbij is, maar een groep Wehrmachtsoldaten in Penzberg negeert die boodschap. Wat volgt, is de donkerste nacht in de geschiedenis van het stadje.’
Lees verder
‘Uiltjes, uiltjes! Het is tijd om naar bed te gaan.’ Lees verder