‘Ik heb er echt een bende van gemaakt. Ik schaam me rot. ‘En terecht,’ klinkt het vanuit de rugzak. Het is overduidelijk niet de stem van het zaadje…’
‘En dat was het. Twee seconden maar. Een heel jongensleven weg, en alle andere levens voorgoed veranderd.’ Lees verder
‘Vloedgolven, dacht Mila, zijn als ouders: elke dag nemen ze je plek in, zo ver als ze zelf willen. Ze houden echt met niemand rekening. En als je even niet oplet, dan word je overspoeld. Dan verzuip je.’ Lees verder
‘Iedereen heeft geheimen…’
‘Dingen veranderen, Bea. Maar er blijft nog heel veel waarop je kunt rekenen. Oké? Dingen die nooit zullen veranderen.’ Lees verder
‘Kom je hier vaker?’ vroeg Liam terwijl hij om zich heen keek alsof hij nog nooit zoveel bomen had gezien.
Wie liegt er nooit? Lees verder
