‘Ze haalde diep adem en deed één oog open… en wenste toen dat ze dat niet had gedaan.
Ze had gelijk. Het was geen wild zwijn.
Het was geen beer.
Het was onmogelijk – dat was het.
Ze deed haar andere oog open, om er twee keer zo zeker van te zijn, en daar was het.
Een draak.’
‘Dat iets niet is gelukt, betekent niet dat je het niet kunt.‘
“Ik klom op het bed – het staal van het trappetje was lekker koud – ging op mijn rug liggen en probeerde me in Pepijn te verplaatsen. Wat zou hij bedoeld hebben? Voor wie had hij deze code in de balk gekrast? ‘Misschien heeft Pepijn dit helemaal niet gedaan…’ zei Tibbe. ‘Het kan ook een red herring zijn.’ “
‘Mila heeft ook magie in zich, een vonkje. Geen vonkje dat vuur maakt, maar een idee.’
‘ Maar als hij overdag speelde en de muziek uit de braamstruik kwam, dan bleef er wel eens een haas stilstaan om te luisteren of een kraai hield even op met krassen.’
‘We gaan verkeerd om doen! De hele dag door! Dan floept alles terug en is achter weer voor.’
‘Langzaam en aarzelend begon hij. Eerst schreef hij in voorzichtige hoofdletters de naam op van de fantasiewereld die hij ging maken, een naam die zomaar in hem opkwam: EXCELSIAR. Naarmate de kaart meer en meer tot leven kwam, nam zijn zelfvertrouwen ook toe.’
“De jongen opent zijn ogen. Ze zijn groot en bruin. ‘Hallo’, zegt Yasim. ‘Gaat het?’ ”
“Thorn had deze wezens nog nooit met eigen ogen gezien, maar zijn vader had hem vaak over hen verteld. Hun lichaam was klein en erg breed. Ze hadden rode schubben als huid en enorme klauwen als handen. Het waren gorsen!”
“Op het bord stond in grote blauwe letters: VERKOCHT!. Eronder stond: Alles kan met Barones Schmeckerman.” Lees verder
