Even na het vijfde uur gebeurt er iets waardoor het leven van Ron Senai voorgoed zal veranderen. Lees verder
‘Het was een ongeluk.’ Dat wist hij zeker, al was er geen duidelijkheid over wat er precies gebeurd was. Niemand had haar namelijk in het verblijf van de hyena’s zien vallen. Lees verder
‘Betere, bredere en vooral meer wegen zouden misschien goed zijn voor de Thulenen, maar ze kunnen een ramp betekenen voor de planten-en dierenwereld. We moeten nu eenmaal voorzichtig zijn met wat Moeder Aarde ons heeft geschonken.’
“Em,’ fluister ik. Geen reactie.
Verdorie, ik ben helemaal gedesoriënteerd.
Mijn hart klopt als een bezetene. Ik voel het door mijn hele lijf.
Als het geritsel vlak naast me klinkt, zet ik het op een rennen.”
Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet:
Ze lijken, maar ze zijn het niet
Ik snap het, ‘k heb het licht gezien, het blauwe licht gezien Lees verder
“‘Ik ben Eslin.’ Het zinnetje zeg ik meerdere keren per dag hardop, uit angst mijn naam te vergeten.” Lees verder
‘Ze haalde diep adem en deed één oog open… en wenste toen dat ze dat niet had gedaan.
Ze had gelijk. Het was geen wild zwijn.
Het was geen beer.
Het was onmogelijk – dat was het.
Ze deed haar andere oog open, om er twee keer zo zeker van te zijn, en daar was het.
Een draak.’
“Maar nu ik er zo over nadenk, heet ik toch liever Rembrandt dan Gluiper. Gluiper klinkt niet zo positief, weet je.
Meer als een smerige, stiekeme, moordlustige, muizige, glibberige stink-Gluiper.”
‘Dat iets niet is gelukt, betekent niet dat je het niet kunt.‘
“Ik klom op het bed – het staal van het trappetje was lekker koud – ging op mijn rug liggen en probeerde me in Pepijn te verplaatsen. Wat zou hij bedoeld hebben? Voor wie had hij deze code in de balk gekrast? ‘Misschien heeft Pepijn dit helemaal niet gedaan…’ zei Tibbe. ‘Het kan ook een red herring zijn.’ “
