“Aan het eind van de stille weg zie hij het liggen. Hij wil het terrein op rijden, maar een vent vol tattoos komt naar hem toe.
‘Wat komen we doen?’
‘Ik eh…’
‘We zitten hier niet op pottenkijkers te wachten, jochie. Door wie ben je gestuurd?”
“Misschien moet er iemand achter hem aan gaan,’ zei mevrouw Finch.
‘Ja, voordat hij zichzelf de dood in jaagt,’ gromde Sylla tussen haar tanden. ‘Dwaas.’
Intussen zette ik mijn pruik al op en vloog in de richting van de deur…”
‘Ik schud mijn hoofd. Knijp in mijn broek. Alles is al geregeld en ik kan er niks meer aan veranderen. Ik moet naar een vetkamp.’
‘Betere, bredere en vooral meer wegen zouden misschien goed zijn voor de Thulenen, maar ze kunnen een ramp betekenen voor de planten-en dierenwereld. We moeten nu eenmaal voorzichtig zijn met wat Moeder Aarde ons heeft geschonken.’
‘Meegenomen? Wie, Gerrit?’ Ik schreeuw het uit. ‘Wie heeft Hilde meegenomen?’
‘Ik zal mijn geliefde zien
als ik zie de ziel van mijn ziel,
hart van mijn hart, vol geluk.
En als ik van mijn dierbare
zal moeten scheiden,
zal ik ieder moment zuchten en lijden.’
‘Kijk. Dit is Jip.‘
‘Hot summer streets and the pavements are burning. I sit around…’
Banananarama, Cruel Summer
‘De ogen van Johannes glinsterden. Ik heb jullie gesprek gehoord. Je hebt een geest gezien. Dat is geweldig!’
“Als ik eraan terugdenk, was mijn vorige leven maar saai. Alleen… Is er ook een upgrade mogelijk zonder mijn beste vriend te verliezen?”
