“Nee, ik eh – ik wil je iets vragen’.
‘Go ahead.’
‘ Herinner jij je dit meisje nog?’
‘Ja, natuurlijk. Flora. En hoe – ?’
‘Ik ben haar zoon. Jij bent mijn vader’.
De lachrimpeltjes om zijn ogen verdwijnen en hij klinkt koel wanneer hij zegt: ‘Dat kan niet. Echt niet.’.”
Als ik denk aan jou
dan krijg ik vleugels.
De grond onder mijn voeten verdwijnt.
Ik zweef langzaam omhoog
boven de bomen.
Totdat ik in de wolken ben. Lees verder
Met handige klustips voor echte techneuten!
‘Iemand moet die toch ook hebben gegeven.’ Lees verder
‘Je hoeft niet te ontkennen,’ zegt agent Welten, ‘de bewakingscamera heeft alles gefilmd. Daarom herkenden we jou meteen.’ Lees verder
‘Voor de bocht moet je terugschakelen en remmen en dan in de bocht juist weer gas geven.’ Lees verder
‘Verliefd? Op mij? Dat kan toch niet! Kijk nu zelf, we zijn helemaal anders.’ Lees verder
‘Ik wist al dat ik niets meer nodig had…
… maar nu weet ik het zeker.’ Lees verder
‘Ik gluur naar de studentes. De één heeft roze haar, de andere heel veel geblondeerde vlechtjes en een donkere huid. Op haar hoofd een diadeem met twee konijnenoortjes, wat eigenlijk best goed staat. Ik vraag me af of ik er op een dag ook zo uit durf te zien.’ Lees verder
‘In het warme, rokerige café’ vertelde ze dat er bij het standbeeldje op het Spui steeds vaker relletjes waren’ Lees verder
