‘Als ik om me heen kijk en nog eens ieders getal in me opneem, schreeuwt het hare in mijn gezicht: 1717.’ Lees verder
Alles gebeurt volgens het patroon, maar het verdriet, de schaamte en de schuld zijn onverdraaglijk….
‘Waarom ga je nu eigenlijk nergens meer heen, opa?’
Ik ga naar Japan. Ik moet wel.
Ik volg Alecs kaart, zijn laatste kaart, zijn laatste woorden. Lees verder
‘Duik in het hoofd van een minderjarige soldaat tijdens een afschuwelijke periode in de menselijke geschiedenis’ Lees verder
‘Zo ging dat in mijn hoofd. Ernstige dingen deden me lachen. Ik weet niet waarom’.
